| Women Achievers Rally |
In april 2014 organiseerde Odanadi voor het eerst een ‘Women Achievers Rally’: Een optocht om de behaalde resultaten van vrouwen in India te vieren en aan te moedigen. Vrouwelijke motorrijders, riksja chauffeuses, vrachtwagen chauffeuses en vrouwen uit de ‘mannenwereld’ van het zelfstandig ondernemen sloten zich aan en maakte de optocht uniek.
Gezien het succes van deze dag, is de datum voor de volgende ‘WAR’ al bekend: 4 april 2015!
|
 |
| Een spannende tijd met een goede afloop! |
|
Dat niet iedereen het goede werk van Odanadi kan waarderen bleek maar weer eens in juni dit jaar. Parashu, oprichter van Odanadi, werd door de vrouw van de beruchte mensenhandelaar, Santro Ravi, valselijk beschuldigd van kastemisbruik. Met veel machtsvertoon werd Parashu gearresteerd. De wet tegen kastemisbruik in India is er om discriminatie tegen achtergestelde groepen tegen te gaan. Ironisch dat juist Parashu hiervoor werd aangeklaagd; hij staat namelijk alom bekend om zijn inspanningen voor gelijkheid van achtergestelde gemeenschappen.
Vermoedelijk vond de beschuldiging van deze vrouw plaats onder druk van haar echtgenoot, Santro Ravi, die dankzij Odanadi in 2013 wederom achter de tralies belandde. Hierover kunt u meer lezen in de nieuwsbrief van juni 2013. Sinds de vrijlating van Santo Ravi in februari 2014 wordt Odanadi geconfronteerd met bedreigingen en intimidaties.
In de praktijk blijkt dat het met geld en macht gemakkelijk is in India om iemand te laten arresteren, zonder dat er sprake is geweest van grondig onderzoek naar de aanklacht. De proceskosten komen ten laste van de aangeklaagde, ook al blijkt een aanklacht uiteindelijk ongegrond. Tegelijkertijd komen rechtszaken op de stapel te liggen bij de rechtbank. In 2013 kwam naar voren dat de Indiase rechtbank een achterstand heeft van naar schatting 30 miljoen rechtszaken die nog op een proces of een uitspraak wachten. Een gemakkelijke manier om een tegenstander dwars te liggen of monddood te maken. Gelukkig heeft de hogere rechtbank Parashu vlot vrijgelaten. Mede dankzij protesten en steun van veel landelijke en internationale organisaties, kranten, vrijwilligers, sociale media en de krachtenbundeling van andere NGO’s in de deelstaat Karnataka. Odanadi wil iedereen bedanken die Parashu en zijn gezin in deze moeilijke tijd tot steun is geweest, waaronder ook het ziekenhuispersoneel die zo goed voor hem gezorgd hebben na de arrestatie.
|
| |
|
| Kennis maken met Prahba, coördinator girls home |
|
Wat heb je gestudeerd?
Master sociologie
Wat deed je voor je bij Odanadi kwam?
Eerst heb ik mijn graad gehaald, inclusief mijn bachelor of education. Toen heb ik een jaar gewerkt als human resources assistent bij een jongerenorganisatie.
Hoe kwam je bij Odanadi terecht?
Omdat mijn interesse lag bij social work en niet bij Human Resources, solliciteerde ik in februari 2010 op een vacature als projectcoördinator bij Odanadi. Ik werd aangenomen als coördinator van een project om de positie van kwetsbare vrouwen in de regio te versterken met o.a. een vakopleiding. 20 vrouwen hebben deelgenomen aan autorijlessen en een schoonheidsspecialiste opleiding waarmee ze na certificering een baan hebben kunnen bemachtigen. Het project was erg succesvol waardoor Parashu en Stanly me een baan aanboden als coördinator voor het meisjesverblijf. Sindsdien werk ik nu 4 jaar met veel plezier hier! Momenteel wonen er in het meisjesverblijf 60 meisjes.
Wat is je motivatie om dit werk te doen?
Met mijn opleiding kon ik in eerste instantie les gaan geven maar daar had ik geen interesse in. Mijn docenten hebben mij geïnspireerd om social work te gaan doen. Daarna kwam ik bij Odanadi terecht en heb ik daar mijn master afgerond. Voordat ik bij Odanadi kwam, hoorde ik wel eens wat over hun reddingsoperaties maar had ik nog geen idee over hun werk. Door van zo dichtbij mee te maken wat Odanadi doet, ik de achtergrond van de kinderen leerde kennen en zaken bestudeerde, raakte ik diep onder de indruk. Ik heb hier een nieuwe wereld leren kennen. Vooral Parashu en Stanly zijn een inspiratie voor mij. Vanwege hun werk staat hun reputatie soms onder druk. Echter werk ik dagelijks nauw met hen samen en kan ik van zo dichtbij alleen maar vol lof over hen spreken. Ik leer veel van hen en mijn ervaring groeit hierdoor.
Hoe kijk je naar het lijden van veel vrouwen en kinderen in India?
Het is moeilijk om te zien. Voorheen ben ik ook bij reddingsoperaties geweest. Mensenhandel, kindhuwelijken en huiselijk geweld vinden iedere dag plaats. Dit is niet goed. Wanneer er meer bewustwording komt in de maatschappij zullen deze problemen opgelost kunnen worden. In mijn opinie zijn er meer voorlichting projecten nodig in kwetsbare dorpen om hen te beschermen.
Kan je een normale werkdag bij Odanadi omschrijven?
Iedere dag is speciaal. Iedere dag zijn er nieuwe zaken, nieuwe gezichten, nieuwe problemen. De kleine kinderen en de bewoners met een beperking hebben vooral extra zorg nodig. Ze zijn zo onschuldig en kwetsbaar, als er iets met hen is maak ik me veel zorgen. Wanneer zij bijvoorbeeld weglopen geeft dat veel stress want wij dragen zorg voor hun voeding, medicijnen, veiligheid, gezondheid etc.
Daarnaast ben ik veel bezig met observeren en interventies in groepsprocessen. We hebben zoals ik al zei een bijzonder kwetsbare groep in huis(jonge kinderen en jongeren met een beperking) en een groep oudere meisjes die zich erg vlot en zelfstandig ontwikkelt. Mijn taak is om ervoor te zorgen dat ieder gelijk wordt behandeld. Dat wil zeggen dat ik dus veel observeer en ingrijp als de meest kwetsbaren doelwit zijn van pesterijen, zij beïnvloed worden op een slechte manier of er over hun behoeften heen gelopen wordt.
Wat zijn de grootste uitdagingen in je werk?
Verdeling van werk; Sommige meisjes zijn moeilijk te motiveren om mee te helpen aan het schoonmaken en onderhouden van het gebouw. Echter kan ik het niet allemaal alleen doen, dus alle meiden moeten meehelpen. Soms wekt dat agressie bij hen op.
Wat zou je willen veranderen aan het meisjesverbijf in de toekomst?
Momenteel gaat het erg goed met de 60 meisjes hier. De training programma’s die vorig jaar zijn gestart, zijn een hele verbetering. Meisjes die niet naar de reguliere school kunnen of willen, kunnen hier een vakopleiding volgen en iets bijverdienen. Dagelijks hebben zij afleiding en zij leren een vak voor hun toekomst.Er zou ook een speciale dagbesteding moeten komen voor de meisjes met een geestelijke en/of lichamelijke beperking. Met speciale aandacht van professionals zouden we hun ontwikkeling mogelijk kunnen stimuleren.
Odanadi heeft een moeilijke tijd achter de rug tijdens de onterechte arrestatie van Parashu. Hoe hield het team zich staande?
Stanly gaf veel morele support. We kregen ook veel steun van de pers, lokale leiders, politici, kunstenaars en (inter) nationale vrijwilligers. We zijn momenteel met een team van 20 man dus verdeelden de taken. Prahbu, Raghu and Praveen waren vooral veel bezig met de zaak. Zij gingen langs de politie, de rechtszaal en de gevangenis. Zodoende kon ik hier zorgdragen voor het residentiele werk. Het was een stressvolle tijd maar uiteindelijk is Parashu vrijgelaten en is ons team er sterker door geworden.
* Het doet recht aan Prabha om te vermelden dat zij is teruggekomen van ziekteverlof ter ondersteuning van Odanadi, ondanks dat zij en haar vader een ernstig ongeluk hadden gehad.
Wat voor rol kan Odanadi hebben in de toekomst van India?
Als Odanadi kan groeien door ook in andere steden maandelijks meerdere reddingsoperaties uit te voeren dan zorgt dat voor meer effectiviteit. Op dit moment is mensenhandel zo’n groot probleem, en India is groot. Wanneer we nu 1 illegaal bordeel sluiten, openen er 2 verderop. Als we een Odanadi branche zouden kunnen starten in elke staat met meerdere reddingsoperaties per maand, denk ik dat mensenhandel gestopt zou kunnen worden in India.
|
| |
|
| Opbrengst YST internationaal |
Via 134 locaties, van Australië tot Nederland is er bijna 39.000 euro opgehaald voor de projecten van Odanadi! Ook in Nederland was de steun voor Yoga Stops Traffick dit jaar sensationeel. Nog nooit eerder deden er zoveel mensen en locaties mee! Via maar liefst 18 locaties In Nederland is er ruim 6230,80 euro opgehaald.
|
|
| Welkom bij Manavi beautician training institute! |
Dankzij de steun van Odanadi Nederland, dus dankzij uw donaties, kunnen meisjes en vrouwen bij Odanadi en daarbuiten een opleiding volgen tot schoonheidsspecialiste. Dat zij hier goede vaardigheden aanleren kan het bestuur van Odanadi NL beamen. Natasja liet zelfs haar haren knippen. Via het filmpje kunt u het instituut met eigen ogen bekijken en de studenten leren kennen: https://www.youtube.com/watch?v=22YGZU76C5c.
En maak kennis met Lakshmi, de inspirerende coördinator van dit project, via onderstaand interview:
Interview met Lakshmi, coördinator en lerares van Manavi beautician training institute
(zie haar op de foto linksbovenin)
Hoe kwam je terecht bij Odanadi, Lakshmi?
Ik kende het werk van Stanly vanuit de kranten die ik las. Parashu kende ik nog niet. Op een dag stopte ik met werken bij de Times of India en ik kwam hier terecht als vrijwilliger. Afgelopen november werd ik aangenomen als coördinator van Manavi.
Wat voor baan had je bij de TOI?
Ik werkte op de reclame afdeling
Wat motiveerde je om daarna gedurende een jaar je volledig vrijwillig in te zetten voor Odanadi
(dus zonder salaris)?
Ik wilde altijd al iets doen voor meisjes in mijn land. Ik kwam hier voor het eerst met mijn moeder en Odanadi sprak me erg aan. Dit is tevens een schone ngo. Veel andere ngo’s zijn niet zo goed onderhouden en schoon zoals hier.
Van Stanly heb ik begrepen dat je als vrijwilliger de meisjes vaardigheden betreft hygiëne en uiterlijke verzorging aan leerde. Vanaf het moment dat je startte merkte hij geleidelijk steeds meer positieve veranderingen op: in het gedrag van de meisjes en hun uiterlijke verzorging. Zeer kwetsbare meisjes verzorgden zichzelf beter en straalden meer zelfvertrouwen uit. Meisjes met complexe (gedrags) problemen en een ernstig destructief zelfbeeld kregen geleidelijk aan meer vertrouwen in zichzelf en in hun spiegelbeeld.
Hoe zie jij dat?
Ja dat klopt. Voorheen waren er een aantal erg neerslachtig, hadden geen perspectief voor ogen, verveelden zich en huilden voortdurend. De deelname aan deze lessen gaf hen afleiding en de motivatie om zich goed te verzorgen. Wat vervolgens ook weer een voorbeeld schept voor andere meisjes bij Odanadi. Alle meisjes zijn welkom, met name de meisjes die net zijn gered, om een kijkje te nemen bij Manavi en zich te (gratis) te laten verzorgen door de studenten tijdens de lessen. Voor klanten van buiten Odanadi vraagt Manavi wel een vergoeding voor behandelingen. Die vergoeding komt vervolgens op de spaarrekening van de student die de klant heeft verzorgd.
Wat heb je gestudeerd?
Ik heb sociologie gestudeerd en ben sierradenontwerper. Tevens heeft mijn tante een schoonheidssalon. Van kleins af aan heb ik daar mijn vaardigheden als schoonheidsspecialiste geleerd.
Wat vind je familie van je baan bij Odanadi?
Zij zijn gelukkig zolang ik gelukkig ben.
Hoeveel meisjes hebben lessen gevolgd bij Manavi?
In totaal hebben 45 meisjes/vrouwen lessen gevolgd bij Manavi. De eerste groep is gestart halverwege september en bestond alleen uit meisjes die bij Odanadi wonen. Daarna zijn we ook studenten van buitenaf gaan aantrekken om hen ook de kans te geven op een goede opleiding tegen een redelijke pr ijs. De opbrengst hieruit kunnen we weer gebruiken voor de voortgang van ons instituut. De tweede groep bestond uit 19 meisjes, waarvan er 3 bij Odanadi wonen, de rest van de studenten kwam van buitenaf. De lessen aan de derde groep zijn nu bezig. In totaal hebben nu 15 meisjes hun certificaat behaald uit de vorige 2 groepen.
Hoe komt het dat er van de eerste 2 groepen, de helft van de studenten een certificaat heeft?
Dit komt omdat meisjes bij Odanadi in de loop van de cursus naar huis bleken te kunnen of er ontstonden problemen thuis bij meisjes van buiten Odanadi waardoor zij toch niet deel konden nemen etc. Studenten krijgen alleen een certificaat wanneer zij voldoende getraind zijn, anders zou het zonde zijn. Hoe dan ook zie ik hun tijd hier niet als een verspilling. De tijd die zij hier positief doorbrachten, vaardigheden leerden, en ontdekten hoe zij onafhankelijk een bestaan zouden kunnen opbouwen verruimt hun wereldbeeld. Een baan als schoonheidsspecialiste verdient goed, het salaris wat deze meisjes hiermee kunnen gaan verdienen is ongeveer zo’n 8000 tot 10 000 Rs (100 a 130 euro) per maand. Daarnaast zullen zij ook nog een fooi ontvangen van ongeveer 3000-4000 Rs (40 a 50 euro) per maand. Ook zouden ze zelf een salon kunnen starten.
Hoe is de werkgelegenheid voor startende schoonheidsspecialisten?
Die is erg goed. Er zijn veel salons in Mysore en Bangalore op zoek naar goed getrainde meisjes. In India lopen drie zaken altijd goed: de voedselindustrie, kleding en schoonheidsindustrie.
Wat zijn de uitdagingen in je werk?
Sommige meisjes kunnen zich erg wild gedragen. Je moet dan rustig blijven en niet terugschreeuwen. In het begin, tijdens mijn vrijwilligerswerk, duurde het lang om de meisjes bepaalde kennis en inzichten bij te brengen. Slechte hygiëne, taalbarrieres en communicatie problemen speelden een rol. Het koste me zeker een maand om te wennen. Ik moest ze in het begin echt motiveren om deel te nemen aan lessen en kreeg ook regelmatig een grote mond, nu is dat niet meer het geval en komen ze op eigen initiatief.
Twee jaar geleden waren we hier voor het laatst en we zien dat Manavi hoop en perspectief uitstraalt, wat van groot belang is voor de meisjes die hier net komen wonen. De meisjes verzorgen zichzelf bovendien ook beter. Fantastisch om te zien!
Ja dat klopt, ze leren om van zichzelf te houden. We organiseren ook uitstapjes. Met behulp van vrijwilligers maken we sierraden die de meisjes vervolgens buiten Odanadi kunnen verkopen wat weer goed is voor hun communicatie vaardigheden. Tevens bieden we algemene vaardigheden lessen aan als engelse les en computervaardigheden, ook m.b.v. de inzet van vrijwilligers.
Wat zijn de toekomstplannen van de meisjes met een certificaat?
Zodra de meisjes van Odanadi 18 jaar zijn kunnen zij op zoek gaan naar een baan. Ik weet 100% zeker dat dit hen gaat lukken. In de tussentijd helpen ze mij in de huidige lessen en geven ze soms ook zelfstandig les. Ik heb aangegeven dat ik het belangrijk vind dat ze hun vaardigheden blijven beoefenen en doorgeven aan nieuwe studenten zolang ze nog niet aan de slag kunnen. De gecertificeerde studenten die hebben deelgenomen van een overheids opvanghuis hebben inmiddels al een baan.
|
|
Seeing is believing
De ervaringen van donateur Ed in India |
|
Ik ben niet zo’n hulpverlenerstype.... Ik hoorde alle verhalen van mijn dochter Natasja en mijn vrouw Yvonne wel, maar deze drongen nooit echt tot mij door. Natasja en Yvonne zijn inmiddels al meerdere malen in Mysore bij Odanadi geweest.
Dus besloot ik, samen met mijn dochter Yessica, ook een keer mee te gaan om alles wat beter te gaan begrijpen.
Zo gezegd zo gedaan – twee en een halve week naar Mysore –Odanadi.
Als eerste kwamen we bij het meisjeshuis aan en dat zag er beter uit dan ik verwachtte van een kinderhuis in India. Je kon zien en voelen dat alles er goed zat. Kinderen waren vrij en vriendelijk in het contact en de ontvangst was meer dan hartelijk. Ik wist dat er veel werk was verricht om het jongenshuis te financieren, vervolgens te bouwen en bij aankomst aldaar was ik echt overrompeld. In een paar jaar tijd stond daar een prachtig modern huis – het oude onderkomen stond er ook nog, zodat het contrast tussen oud en nieuw zichtbaar was. Het resultaat is buitengewoon indrukwekkend. Ook bij het jongenshuis was de ontvangst zeer hartelijk. De twee uitjes met kinderen zal ik nooit vergeten - het bewijs van, hoe je met relatief weinig westers geld – 100 kinderen de dag van hun leven kan geven—want dat was het.
Dan Stanly en Parashu, wat deze mensen, tegen de sociale stromingen inzwemmend, bereikt hebben grenst, wat mij betreft, aan het ongelofelijke. Zichzelf opofferen voor een groter doel – dat is volgens mij, waar het hier om draait. Sommige levensverhalen in Odanadi zijn verschrikkelijk, dat maakt je niet vrolijker, maar de trend is opwaarts en de positieve signalen nemen in aantallen toe, mede dankzij de inzet van velen – actief en/of financieel. Dus over paar jaar ga ik weer, om te voortgang met eigen ogen weer te kunnen zien.... en ik weet zeker dat ook een volgend bezoek als een ‘sort of homecoming’ zal voelen.
Zoals in een liedje bezongen ‘then i saw her face , now I’m a believer’.
|
| |
|
Campagne voor ‘echte mannen’ |
Op 6 november vond er wederom een ‘walkrally’ plaats voor de “Real Men Campaign”. De campagne bestaat uit evenementen waar heersende rolopvattingen over de man en vrouw aan de kaak worden gesteld. Vragen die gesteld worden zijn: “Wat is een ‘echte’ man? En, Wat is mannelijk en wat is vrouwelijk?” Via de Real Men Campaign moedigt Odanadi een dialoog aan teneinde gendergelijkheid en respect voor vrouwen te bereiken. |
| |
|
